-
1 gag
[gæg] 1. n 2. vt 3. vi* * *[ɡæɡ] 1. past tense, past participle - gagged; verb1) (to prevent (a person) talking or making a noise, by putting something in or over his mouth: The guards tied up and gagged the prisoners.) kneblować2) (to choke and almost be sick.) dławić się2. noun(something which is put in or over a person's mouth to prevent him talking or making a noise.) knebel
См. также в других словарях:
kneblować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kneblowaćluję, kneblowaćluje, kneblowaćany {{/stl 8}}– zakneblować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wpychać komuś w usta knebel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez moment kneblowali mu usta. Związano go i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakneblować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kneblować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
